ابتلا به کووید، وزن را کاهش میدهد
تاریخ انتشار: ۱۹ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۵۷۳۸۳۸
محققان موسسه کارولینسکا (Karolinska) در سوئد کشف کردهاند، عفونت SARS-CoV-۲ به تشکیل رگهای خونی در بافتهای چربی کمک میکند و در نتیجه متابولیسم حرارتزای بدن را افزایش میدهد.
طبق مطالعه منتشر شده در مجله Nature Metabolism مسدود کردن این فرآیند با استفاده از یک دارو، کاهش وزن را در موشها و همسترهایی که به ویروس آلوده شده بودند مهار کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
محققان بررسی کردند که چگونه انواع مختلف چربی از جمله چربی قهوهای و چربی سفید احشایی و زیر جلدی در مواجهه با SARS-CoV-۲ واکنش نشان میدهند و بر وزن موشها و همسترها تأثیر میگذارد.
آنها دریافتند حیوانات در چهار روز مقدار قابل توجهی از وزن خود را از دست دادند و این کاهش وزن با فعال شدن چربی قهوهای و قهوهای شدن هر دو نوع چربی سفید انجام شد.
این بافتهای چربی همچنین حاوی ریزرگها و سطوح بالایی از یک پروتئین سیگنالدهنده به نام فاکتور رشد اندوتلیال عروقی (VEGF) بودند که باعث رشد رگهای خونی جدید میشود.
محققان مکانیسمهای مشابهی را در نمونههای بافت انسانی چهار بیمار که بر اثر کووید-۱۹ فوت کردهاند مشاهده کردند که نشان میدهد این یافتهها میتواند از نظر بالینی برای انسانها مرتبط باشد.
هنگامی که محققان، حیوانات را با مادهای که از تشکیل رگهای خونی جدید جلوگیری میکند یعنی داروی ضد رگزایی درمان کردند، حیوانات بیشتر وزن از دست رفته خود را بازیابی کردند و بافتهای چربی آنها ریزرگهای کمتری را نشان دادند.در حال حاضر از داروهای ضد رگ زایی در کلینیک برای درمان انواع سرطانها استفاده میشود.
ممکن است این داروها در درمان مشکلات مرتبط با کووید-۱۹ مانند کاهش وزن زیاد و تغییرات متابولیک نیز مفید باشند، بنابراین کیفیت زندگی و بقای این بیماران را بهبود میبخشند.
البته ما به تحقیقات بیشتری برای تأیید نیاز خواهیم داشت.یافتههای بالینی در آزمایشهای انسانی نیز وجود دارد.
منبع: سایت مدیکال نیوز
باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی کلينيکمنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: ابتلا به کووید کاهش وزن
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۷۳۸۳۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چرا هیچ وقت یادمان نمی ماند درِ خانه را قفل کرده ایم یا نه؟
دانشمندان یک قدم به درک اینکه چرا بعضی چیزها را به خاطر می سپاریم و برخی دیگر را فراموش می کنیم، نزدیک تر شده اند.
به گزارش روزیاتو، محققان دانشگاه رایس ِ آمریکا دست به پژوهشی زدند که نشان داد ما برخی جنبه های یک تجربه همچون شرایط کلی را به جای جزئیات کوچک تر به خاطر می سپاریم.
به همین دلیل است که احتمال فراموش کردن تجربه های جزئی تر و پیش پا افتاده تری مانند قفل کردن یا نکردن در ِ خانه، بیشتر است.
برای درک بهتر نحوه ی عملکرد حافظه ی انسان، محققان دانشگاه رایس تصاویری را به شرکت کنندگان پژوهش خود نشان دادند.
در این آزمایش حافظه، برخی از تصاویری که برای شرکت کنندگان به نمایش درمی آمدند، تکراری و برخی دیگر جدید بودند.
برخی تصاویر شباهت زیادی به یکدیگر داشتند، اما در برخی دیگر تشخیص تفاوت های آن ها از یکدیگر دشوارتر بود. هدف از نمایش تصاویر مشابه، مختل کردن حافظه با شبیه سازی تجربیات پیش پا افتاده ای بود که روزانه داریم، مانند قفل کردن در ِ خانه.
محققان پی بردند که به یاد ماندنی ترین تصاویر که احتمال به خاطر سپردن آن ها توسط شرکت کنندگان بیشتر بود، تصاویری رنگارنگ با حضور افرادی در عکس بودند. به عبارت دیگر، تصاویری که شلوغ و بی نظم نبودند، فراموش نشدنی تر بودند.
گرچه شرکت کنندگان به یادماندنی ترین تصاویر را به درستی به یاد آورده بودند، اما اثر آن بعد از ۲۴ ساعت از میان رفت. این به ویژه درمورد به یاد آوردن تجربیات مثبت صدق می کرد، امری که نشان داد این دست تجربیات در ابتدا به یاد می مانند، اما بیشتر مستعد فراموش شدن هستند.
گرچه معمولاً تصور این است که احساسات می توانند فرآیند پردازش حافظه را بهبود بخشند، اما انسان ها اغلب جنبه ی اصلی یک تجربه یا به عبارتی دیگر «مخلص کلام» را به یاد می آورند، نه جزئیات اضافی را. به گفته ی محققان، گذشت زمان اغلب این موضوع را تشدید می کند.
برای مثال، اگر سعی کنیم که به خاطر آوریم در سال گذشته چه کارهایی انجام دادیم، احتمالاً کارهای زیاد و مختلفی را به خاطر می آوریم. با این حال، احتمالاً تنها برخی از این خاطرات را با جزئیات زیاد به خاطر می آوریم. ممکن است به یاد بیاوریم که به سفر رفته بودیم، اما احتمالاً یادمان نمی آید که در هر روز ِ سفر چه فعالیت هایی انجام داده بودیم.
نتایج این پژوهش نشان داد محتوای احساسی، مدت زمان گذشته یک تجربه و ویژگی های ادراکی حافظه، همگی در به خاطر آوردن یا نیاوردن جزئیات یک اتفاق تأثیرگذارند.
به گفته ی محققان دانشگاه رایس، این پژوهش نشان داد که تجربیاتی که برای یک شخص فراموش نشدنی هستند، مثل جشن تولد، مرگ عزیزان و غیره، به احتمال زیاد برای یک شخص دیگر هم فراموش نشدنی هستند. این ها اغلب تجربیات مثبت یا منفی هستند.
این محقان می گویند ما اغلب تصور می کنیم که خاطرات احساسی بهتر به خاطر سپرده می شوند، اما در حقیقت این ویژگی های اصلی یک خاطره است که به خاطر سپرده می شود، اما جزئیات آن ممکن است فراموش شوند.
یکی از دلایل اینکه ما نمی توانیم همه ی تجربیات مان را به خاطر آوریم این است که مغز ما ظرفیت محدودی دارد.
به گفته ی محققان، مغز ما احتمالاً نمی تواند هر چه که تجربه می کنیم را به خاطر بسپارد و به همین دلیل مجبور هستیم اندکی از اطلاعاتی که مهم نیستند را به شکل انتخابی فراموش کنیم.
کانال عصر ایران در تلگرام